Hvem giftede sig med Ludvig 7. af Frankrig?

Ludvig 7. af Frankrig: Tidslinje for ægteskabsstatus

Ludvig 7. af Frankrig

Ludvig 7. af Frankrig

Ludvig 7. (1120 – 18. september 1180), kaldet den Yngre eller den Unge (fransk: le Jeune), var Frankernes konge fra 1137 til 1180. Han var søn og efterfølger af Kong Ludvig 6., deraf hans øgenavn, og giftede sig med hertuginde Eleanora af Aquitanien, en af de rigeste og mest magtfulde kvinder i Vesteuropa. Ægteskabet udvidede midlertidigt Capetingernes besiddelser ned til Pyrenæerne, men blev annulleret i 1152, efter at der ikke blev født nogen mandlig arving i ægteskabet.

Umiddelbart efter annulleringen af sit ægteskab giftede Eleanora sig med Henrik Plantagenet, hertug af Normandiet og greve af Anjou, til hvem hun overførte Aquitanien og fødte fem mandlige arvinger. Da Henrik blev konge af England i 1154, som Henrik 2., regerede han som konge, hertug eller greve over et stort rige af kongeriger, hertugdømmer og grevskaber, der spændte fra Skotland til Pyrenæerne. Henriks bestræbelser på at bevare og udvide dette rige under Englands krone kom til at markere begyndelsen på den lange rivalisering mellem Frankrig og England.

Under Ludvig 7.'s regeringstid grundlagdes Universitetet i Paris og det katastrofale 2. korstog blev gennemført. Ludvig og hans berømte rådgiver, Abbed Suger, pressede på for en større centralisering af staten og favoriserede udviklingen af den franske gotiske stil, især opførelsen af Notre-Dame de Paris.

Han døde i 1180 og blev efterfulgt af sin søn Filip 2. August

Læs mere...
 
Wedding Rings

Eleonora af Aquitanien

Eleonora af Aquitanien

Leonor da Aquitânia (1122 – 1 de abril de 1204), cognominada "Avó da Europa", foi uma das mulheres mais ricas e poderosas da Idade Média, tendo sido Duquesa da Aquitânia e Condessa de Poitiers (1137-1204) por seu próprio direito (suo jure). Ela foi ainda rainha consorte da França (1137-1152), como esposa de Luís VII, e depois da Inglaterra (1154-1189), como esposa de Henrique II, além de ter sido matriarca da dinastia plantageneta, que governou a Inglaterra entre 1154 e 1485. Era a filha mais velha de Guilherme X da Aquitânia, a quem sucedeu em 1137, e de Aenor de Châtellerault.

Leonor foi patrona de figuras literárias importantes como Bernart de Ventadorn, Wace e Benoît de Sainte-Maure, assim como de várias ordens e congregações religiosas católicas como a Abadia de Fontevraud. Liderou exércitos várias vezes durante a sua vida e foi uma das líderes da Segunda Cruzada.

Ao se tornar duquesa de Aquitânia aos quatorze anos, Leonor tornou-se a noiva mais cobiçada da Europa, tendo-se casado, três meses após se tornar duquesa, com o rei Luís VII de França, com quem teve duas filhas. Como Rainha da França, Leonor participou da Segunda Cruzada, viajando até à Terra Santa na liderança do exército da Aquitânia e do Poitou contra as forças do Islã. Após quinze anos como rainha da França, pediu a anulação do seu casamento ao papa Eugênio III, anulação concedida em 21 de março de 1152, com base na consanguinidade do casal (eram primos em 4.º grau). As suas duas filhas foram declaradas legítimas e a sua custódia foi concedida a Luís, enquanto as terras de Leonor lhe foram devolvidas.

Logo após a anulação, Leonor casou-se com Henrique, Duque da Normandia e Conde de Anjou em 18 de maio de 1152 na Catedral de Poitiers. Dois anos depois, no Natal de 1154, ela e seu marido, agora Henrique II, foram coroados rei e rainha da Inglaterra na Abadia de Westminster, em Londres.

Durante os treze primeiros anos de casados, Henrique e Leonor tiveram oito filhos. Contudo, em 1171 se desentenderam por conta dos casos extraconjugais dele, que acabou por prendê-la em 1173 por ela ter apoiado a revolta de seus filhos Henrique, Ricardo e Godofredo contra ele. Leonor só foi libertada em 6 de julho de 1189, quando o seu marido morreu e seu segundo filho Ricardo Coração de Leão subiu ao trono da Inglaterra.

Como rainha-mãe, Leonor atuou como regente da Inglaterra e Normandia quando Ricardo partiu para a Terceira Cruzada, tendo negociado o resgate deste quando ele foi preso na Áustria.

Quando da ascensão de seu filho João em 1199, Leonor participou de suas últimas batalhas para garantir a sua permanência no trono. E após uma intensa vida de oitenta e dois anos, sendo consecutivamente rainha da França e da Inglaterra, tomou o véu na Abadia de Fontevraud, onde morreu como monja em 1 de abril de 1204.

Læs mere...
 

Ludvig 7. af Frankrig

Ludvig 7. af Frankrig
 
Wedding Rings

Constance of León

Constance of León

Constance of Castile (1136 or 1140 – 4 October 1160) was Queen of France as the second wife of Louis VII, who married her following the annulment of his marriage to Eleanor of Aquitaine. She was a daughter of Alfonso VII of León and Berengaria of Barcelona, but her year of birth is not known.

Læs mere...
 

Ludvig 7. af Frankrig

Ludvig 7. af Frankrig
 
Wedding Rings

Adèle of Champagne

Adèle of Champagne

Adela of Champagne (French: Adèle; c. 1140 – 4 June 1206), also known as Adelaide, Alix and Adela of Blois, was Queen of France as the third wife of Louis VII. She was regent of France from 1190 to 1191 while her son Philip II participated in the Third Crusade.

Læs mere...
 

Far til Ludvig 7. af Frankrig og hans ægtefæller: